Obeležavanje 150. godišnjice od rođenja Branislava Nušića

Niz kulturnih programa u slavu Nušića održava se u Ivanjici već nekoliko godina. Nušićevi dani u Smederevu održavaju se pune tri decenije. Jubileju velikog komediografa bilo je posvećeno i ovogodišnje Sterijino pozorje u Novom Sadu, a do kraja godine najavljeno je još nekoliko događaja.

Nedavno je osnovana Fondacija Nušić sa ciljem da sarađuje sa svim ustanovama kulture i manifestacijama koje su posvećene Branislavu Nušiću.

Nušić se rodio kao Alkibijad Nuša u delimično cincarskoj porodici Ljubice i Dorđa Nuše, u Beogradu, 20. oktobra (6. novembra) 1864. godine. Sa navršenih 18 godina posrbio je ime u Branislav Nušić. Nakon završene gimnazije, studirao je pravo i diplomirao na Pravnom fakultetu u Beogradu.

Iako je učestvovao u Srpsko-bugarskom ratu 1885. godine, ubrzo je zbog pesme "Dva raba" izvesno vreme proveo na robiji. Kralj Milan ga je međutim pravo sa robije uveo u diplomatiju. Radio je u poslanstvima Srbije u Bitolju, i potom u Prištini. Iz prištinskog iskustva nastala su potresna "Pisma konzula".

Od 1900. je radio u ministarstvu prosvete Srbije a potom postaje dramaturg Narodnog pozorišta u Beogradu. Izvesno vreme bio je i upravnik Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu.

Prvu komediju "Narodni poslanik" napisao je još 1883, kao devetnaestogodišnjak, a ona je prvi put igrana desetak godina kasnije. Još teže se probijalo "Sumnjivo lice", na prvo izvođenje te komedije se čekalo 25 godine.

Napisao je oko 100 dramskih dela, uglavnom komedija. Među kojima su najpoznatije: "Ožalošćena porodica", "Gospođa ministarka", "Svet", "Narodni poslanik", "Sumnjivo lice"...

Osnovao je 1913. Narodno pozorište u Skoplju i njime je rukovodiio do 1915. Posle Prvog svetskog rata vodio je Umetničko odeljenje Ministarstva prosvete, a potom Narodno pozorište u Sarajevu. Godine 1927. definitivno se vratio u Beograd.

Februara 1933. izabran je za redovnog člana Srpske kraljevske akademije.

Osim brojnih komediografskih tekstova, po kojima je najpoznatiji, autor je i jednog udžbenika retorike, kao i izuzetno potresnog svedočanstva o povlačenju srpske vojske i naroda 1915. godine.

Nušić ima spomenik u Beogradu, nedaleko od Narodnog pozorišta. Ulice s njegovim imenom postoje u Beogradu, Smederevu, u kojem je proveo detinjstvo, Ivanjici, Novom Sadu, Kragujevcu, Subotici, Obrenovcu, Soko Banji, Banji Koviljači, Sarajevu, Tuzli, Prijedoru, i brojnim mestima širom bivše Jugoslavije.