Gužve kod lekara jer država drži monopol

Novi Sad u skorijoj budućnosti neće dobiti gradsku bolnicu.

Zbog toga će Klinički centar Vojvodine i dalje biti preopterećen pacijentima s područja Južnobačkog okruga, u kojem živi skoro trećina stanovništva pokrajine. To znači da će se građani i dalje suočavati s velikim gužvama kod lekara i dugim listama čekanja za intervencije, a država s neracionalnim troškovima lečenja velikog broja pacijenata u Kliničkom centru.

Izgradnja novog objekta u Novom Sadu, u kojem bi bila bolnica seknundarnog tipa, godinama je samo teorijska mogućnost. Pokrajnski sekretar za zdravstvo, Atila Čengeri, kaže za Radio 021 da država nema para čak ni da neki od postojećih objekata, pruredi u bonicu opšteg tipa. "Trenutna finansijska situacija ne dozvoljava razmišljanje u tom pravcu. Kada sam preuzeo Sekretarijat, već je postojao plan o osnivanju bolnice opšteg tipa, ali kako je došla kriza od toga se moralo odustati", kaže Čengeri.

Privatnici van sistema

Kriza je, kao i u drugim oblastima, pa tako i u zdravstvu, izgovor za većinu problema, a u umanjenju ovog, značajnije ne može da pomogne ni otvaranje vojne bolnice u Petrovaradinu za civilne osiguranike, kao ni opšta bolnica u Vrbasu. Draško Karađinović iz Udruženja privatnih lekara i stomatologa, kaže da je problem što je čitav zdravstveni sistem postavljen naopako. A sve počinje od lekara u Domu zdravlja, koji više rade kao skretničari, koji pacijente u velikom broju usmveravaju na bolničko lečenje, kaže Karađinović: "S obzirom da Novi Sad nema opštu bolnicu, pacijenti idu direktno u Klinički centar, u tercijarnu zdravstvenu zaštitu koja je najskuplja". U zemljama Evropske unije, do tercijarne zdravstvene zaštite dođe samo pet odsto pacijenata, ali u Novom Sadu, kao i drugim gradovima Srbije, taj procenat je znatno veći.

Tako se za lečenje jednostavnijih bolesti, troše najskuplji i najsofisticiraniji resursi. "Sekretar za zdravstvo konačno mora da prihvati da je neophodno izvršiti temeljne reforme zdravstvenog sistema. U Novom Sadu imate nekoliko stotina privatnih ordinacija i apoteka. Oni su totalno van sistema i građani još jednom plaćaju ono što su već platili kroz obavezni zdravstveni doprinos", kaže Karađinović. On objašnjava da bi se uključivanjem privatnika u sistem, rešio problem stvaranja veštačkih gužvi i listi čekanja kod lekara, jer bi obavezno zdravstveno osiguranje pokrivalo troškove lečenja kod privatnika, a eventualne razlike u ceni, pacijenti bi doplatili iz džepa ili dopunskim zdravstvenim osiguranjem.

Monopol zbog ličnog bogaćenja i finansiranja stranaka

Karađinović dodaje da su demonopolizaciju u zdrastvu izvršile sve zemlje u okruženju, ali da to kod nas nije urađeno zbog nedostatka političke volje. "Umesto da pacijent direktno bira lekara, ne. Ta birokratija mu to onemogućava, ona umesto njega bira, a istovremeno ona je i regulator svih finansijskih tokova. A čim ste vi regulator u poziciji birokrate, medijatora, ogromna količina para se odliva i u partijsku kasu i u privatne džepove", zaključuje Karađinović. (Dejan Stojičić)