Izložba i javni čas u školama danas u sklopu obeležavanja 170 godina od razaranja Novog Sada

Kriva je trunka u DNK Homo sapiensa. Nema tu drugog objašnjenja. Jedni grade, drugi razgrađuju, jedni slave pobede, drugi poraze, kom opanci, kom obojci.

Ljudi, imate na YT u dokumentarnu emisiju ' Plava kuca ' RTV a koja govori o tim dogadjajima iz revolucionarne 1848' godine, koja je imala veliki utjecaj i na sam Novi Sad. Tu Sinisa Jokic povijesnicar i magistar iz Novog Sada i sef gradskog odjela za povijesnu bastinu grada Novog Sada, savrseno jasno u kratkim crtama objasnjava dogadjaje i ulogu Bana Jelacica, u tim po NS nesretnim i tragicnim dogadjajima. Petrovaradinska tvrdjava je jednostavno bila neosvojiva za Carsku vojsku iz vise razloga a Jokic ih je opisao u tom dokumentarcu. Ban Jelacic je sigurno bio i prijatelj srpskog naroda, u to nema sumnje, ali je on bio vjeran Becu i Caru i rijec je o iznimno kompleksnoj licnosti i jednoj od najpoznatijih licnosti 19' stoljeca u Europi. Od Beca su i Hrvati i Srbi imali kakve takve koristi, dok od Lajosa Kosuta i Madjari ne bi imali nikakve. Najpoznatiji sin Petrovaradina i hrvatskog naroda i trebao bi biti spona izmedju nasa dva naroda u buducnosti. Veliki vojskovodja kojeg dobro znaju Madjari. Imate i Jelacic marsch kojeg je skladao Johann Strauss i posvetio ga Banu Jelacicu kao spasitelju monarhije. Veliki drzavnik i vojskovodja je rodjen 16.10.1801. u Petrovaradinu, tik ispod crkve sv. Jurja gdje je i krsten. Zdravi i veseli bili!

@Lažljivci
Stoji da je ban Jelačić bio veran dvoru habsburškom, kao i vojska kojom je komandovao, a u čijim su redovima, pored Hrvata, bili Srbi iz Vojvodine (kao i iz drugih delova Austrijskog carstva), i mnoge druge nacije, te da je Josip Jelačić zauzeo grad Novi Sad... treba napomenuti da je i najveći deo austrijskih Srba bio veran caru i kralju... ali... grad jeste bio bombardovan od strane mađarske pobunjeničke vojske i to nemilosrdno, jer se banov pokušaj da zauzme mostobran (brukšanac - masivni deo petrovaradinske tvrđave, na mestu današnjeg Spomenika žrtvama racije, kojim se branio pontonski most, a samim tim i pristup tvrđavi sa Bačke strane) pokazao neuspešnim. Sam brukšanac bio je odlično branjen, dobro naoružan i snabdeven, a masivni zidovi koji su ga okruživali bili su doslovno neprobojni (na internetu se mogu pronaći fotografije brukšanca, sve do XX veka). Iako su i sa same tvrđave topovima grad gađali, dobrim delom je grad razrušen i od strane topova u samom mostobranu, budući da je bio praktično na ulazu u grad. Na taj način su i uspeli da unište ni manje ni više nego dve trećine grada, da u nepovrat bace veliki deo njegove 150-godišnje istorije (vreme osnivanja grada je kraj XVII veka, tako da je do 1849. doslovno prošlo 150 godina) i da što oteraju, što pobiju gotovo 13000 novosadskih žitelja. Da nije bilo ovog užasnog događaja, možda bi NS postao milionski grad. Više na:
http://barracudapetrovaradin.blogspot.com/2011/06/bombardovanje-novog-sada-sa.html?m=1