FOTO, VIDEO Kako je oslobođen Grad heroj: Srećna ti sloboda, Novi Sade
Novi Sad slavi 78 godina od oslobođenja u Drugom svetskom ratu.
Foto: 021.rs
Nakon tri i po godine krvave i zločinačke okupacije nacističke Nemačke, fašističke Mađarske, ustaške Nezavisne Države Hrvatske i kvislinških pomagača u Jugoslaviji, tog 23. oktobra, u Novi Sad i okolna naselja, umarširali su pripadnici Narodnooslobodilačke vojske, praćeni manjim snagama Crvene armije.
Oslobodioce je dočekao razoren grad sa znatno manjim brojem stanovnika u odnosu na april 1941. kada je okupatorska vojska zauzela Novi Sad.
Vojvođanska prestonica je tokom nekoliko godina okupacije ostala bez gotovo 20.000 stanovnika, koji su nastradali u Narodnooslobodilačkoj borbi (NOB), Raciji, koncentracionim logorima i drugim stratištima.
Novi Sad je oslobođen praktično bez borbi, jer su se snage Osovine, nakon oslobođenja Beograda, povlačile ka Hrvatskoj i Mađarskoj, gde su planirali da formiraju novi front.
6. april, 1941.
Prilikom napada na Kraljevinu Jugoslaviju nemački avioni bombardovali su nekoliko lokacija u gradu. Bombe nisu padale samo na aerodrom na Detelinari i druge vojne objekte, nego i po ulicama grada. Nemački bombarderi su čak mitraljezom "kosili" ljude na ulici, a najtragičnije svedočenje je ubijanje pogrebne kolone u Kisačkoj ulici.
Nikada nije utvrđeno koliko je tačno Novosađana stradalo tokom aprilskih bombardovanja i na početku okupacije. Govori se o broju od 500 građana, jer su zabeležena svedočenja o streljanjima četnika, sabotera i drugih grupa koje su navodno napale mađarske trupe. Jugoslovenska vojska se povukla iz Novog Sada, nije pružala otpor, a prilikom povlačenja porušeni su mostovi na Dunavu.
Grad je bio podeljen na dva dela. Petrovaradin je ušao u sastav Nezavisne Države Hrvatske, dok je bački deo grada postao deo fašističke tvorevine Mikloša Hortija.
Na udaru fašista odmah su se našli Jevreji, ali i Srbi, posebno oni koji su se u grad doselili nakon Prvog svetskog rata. Jevrejima je oduzimana imovina, ostali su bez ikakvih prava, a bila je doneta i odluka da iz Novog Sada budu proterani svi oni koji su se u grad doselili nakon 1918. godine, odnosno nakon što je Vojvodina postala deo Jugoslavije. Tako je masovno proterano nekoliko hiljada stanovnika, koji su otišli u Srbiju ili, manjim delom, u druge krajeve Vojvodine koji nisu bili pod mađarskom kontrolom.
Tada je Novi Sad i zvanično postao Ujvidek. Radilo se na "mađarizaciji" grada, Nemci su delovali preko svog Kulturbund-a, dok su južnoslovenske organizacije ugašene. Ipak, Srpska pravoslavna crkva, odnosno Eparhija bačka, nastavile su da funkcionišu. Protivnik komunista, episkop Irinej, koji je uspeo da iz logora u Šarvaru spase gotovo 3.000 dece, bio je i poslanik fašističkom parlamentu.
Otpor
Dok je okupator oko sebe okupljao kvislinge, u gradu se javio pokret otpora predvođen Komunističkom partijom Jugoslavije i Savezom komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ). Ilegalci su pred početka ustanka, jula 1941. godine, smišljali akcije i sabotaže, te formirali partizanske odrede.
Tokom tri i po godine okupacije, novosadski ilegalci su sprovodili akcije uprkos tome što su fašističke snage organizovale nekoliko uspešnih "provala". Njihov rad se sve vreme rata zasnivao na prikupljanju dobrovoljaca za partizanske jedinice u Sremu i Bosni, na sabotaže u fabrikama, skupljanju oružja, medicinske opreme i drugih stvari potrebnih jedinicama NOB-a, kao i propagandni rad štampanjem letaka, ilegalnih novina, među kojima je i Slobodna Vojvodina (današnji Dnevnik).
Ilegalci su izveli i nekoliko atentata i napada na pripadnike vojno-policijskih snaga, ali to nije bio prioritet. Fašisti su do poslednjih dana okupacije tražili i hapsili pripadnike SKOJ-a, kao i sve patriote. Današnja Komanda grada u Dunavskoj ulici, kao i kasarne na Futoškom putu i u Vojvode Bojovića, bile su strašna mučilišta čiji je teror preživelo nekoliko hiljada ljudi, dok je na desetine ubijeno.
Racija
Najstrašniji dani u Novom Sadu zabeleženi su krajem januara 1942. godine, kada je okupatorska vlast sprovela Raciju u Južnoj Bačkoj, iskoristivši kao izgovor akcije partizanskih odreda.
U Novom Sadu je tih dana ubijen i pod led Dunava bačeno više od 800 Jevreja, 400 Srba, desetina Roma i drugih stanovnika. Kao što neretko biva, svaki zločin prati masovna pljačka, što je i fašistički okupator rado iskoristio.
U gradu su tokom rata najteže su bili pogođeni Jevreji, kojih je 1941. godine bilo oko 4.000. Na kraju rata, tek malobrojni. Oni su se suočili sa Racijom, masovnim hapšenjima 1944. i transportovanjem u Aušvic.
Savezničko bombardovanje
Kao da sve represije okupatora nisu bile dovoljne, pa je Novi Sad 1944. godine doživeo i seriju bombardovanja anglo-američkih trupa.
Petnaesta vazduhoplovna armija stacionirana u Italiji Novi Sad je tukla desetak puta. Neki izvori pominju da je i Crvena armija pred samo oslobođenje bacala bombe, ali to nije potvrđeno iako se zna da su leteli iznad grada već u oktobru. Samo anglo-američko bombardovanje je bilo dosta precizno i na meti su se našle fabrike, elektrana, aerodrom, kasarne, objekti okupacionih vlasti, železnička infrastruktura i most na Dunavu.
Tačnih podataka o broju nastradalih u bombardovanju 1944. godine nema, a procene idu i do 1.000 poginulih. Usled bombardovanja Novi Sad će ostati bez struje i tramvaja jer je razorena električna centrala i njen rad je obnovljen tek polovinom 1945. godine.
Oslobođenje
Oslobođenje je stiglo bez velike borbe, iako je bilo nekoliko manjih okršaja između prethodnica partizana sa okupatorskim trupama u povlačenju. Istorijski izvori su proteklih decenija pokazali i da su okupatorske snage napustile Novi Sad i Petrovaradin već 22. oktobra, ali se naredni dan uzima kao Dan oslobođenja.
Prvi posleratni gradonačelnik Novog Sada, prota Alimpije Popović, zapisao je da je 22. oktobra video nemačke tenkove u gradu, a da je nakon 15 časovao svedočio i rušenju privremenog železničkog mosta sagrađenog na stubovima Mosta Franca Jozefa. Nakon rušenja mosta, na ulicama su počeli da se pojavljuju stanovnici koji su mahali jugoslovenskim zastava sa petokrakom, kličući Titu, Staljinu, saveznicima.
Ima različitih svedočenja o tome koja je jedinica došla 22. oktobra popodne, a koja 23. oktobra, te se pretpostavlja da su stanovnici tog 22. videli izviđačke jedinice koje su tražile nemačke i mađarske snage u povlačenju. Pripadnici Novosadskog partizanskog odreda u centar grada su umarširali 23. oktobra, oko šest časova ujutru.
Tadašnji komandant Glavnog štaba Vojvodine general Kosta Nađ je posle rata ovako opisao oslobođenje Novog Sada:
"Predveče toga dana (22. oktobar) i poslednje mađarske i nemačke jedinice napuštaju Novi Sad - oko 500 Mađara (stotinak je ostalo i predalo se našim jedinicama) i oko 400 Nemaca sa sedamdesetak kamiona i deset tenkova. Pre povlačenja kad je počela bitka za Titel, Nemci su minirali novosadski aerodrom i srušili most između Novog Sada i Petrovaradina. Od naših jedinica u Novi Sad, napušten od neprijatelja, prve su stigle čete Novosadskog partizanskog odreda. One su u grad ušle već u zoru 23. oktobra, praćene, kako smo obavešteni, velikom povorkom razdraganog i oduševljenog naroda. Toga dana u grad su ušle i neke jedinice 12. brigade, a zatim i prethodnica 75. Sovjetskog korpusa", kaže Nađ.
Nasuprot tome, nakon što je 21. oktobra oslobodila Sremske Karlovce, dan kasnije se pojavljuje 7. Vojvođanska brigada, koja je razoružala preostale ustaše na Petrovaradinskoj tvrđavi, nastavljajući da goni neprijatelja uz Dunav.
Tako je razoreni grad dočekao slobodu. Narednih decenija se razvio u moderan grad, vojvođansku prestonicu, a zbog žrtava koje je pretrpeo tokom Drugog svetskog rata, 1975. godine proglašen je za Grad heroj.
Danas, 78 godina kasnije, ovaj datum obeležava se protokolarno, uz polaganje cveća i dodele gradskih priznanja. Sve ovo se dešava dok gradska vlast planira da podigne spomenik "nevinim žrtvama 1944/45. godine", čemu se protive organizacije, stranke i građani, navodeći da je to spomenik fašistima i saradnicima okupatora, jer su se na spisku žrtava našli i odgovorni za Raciju 1942. godine, kao i za druge ratne zločine.
NAJČITANIJE U POSLEDNJIH 72H
Ostalo iz kategorije Novi Sad - Vesti
Vesić: Podnosim ostavku, ne prihvatam krivicu za tragediju u Novom Sadu
04.11.2024.•
57
Ministar građevinarstva, saobraćaja i infrastrukture Goran Vesić najavio je da će sutra podneti ostavku, ali je rekao i da ne može da prihvati krivicu za nesreću na Železničkoj stanici u Novom Sadu.
Firma za nadzor upozorava: Privremeno zabraniti korišćenje dela Železničke stanice
04.11.2024.•
10
Mađarska firma Utiber upozorila je izvođača radova na moguće strukturalne rizike nakon pada betonske nadstrešnice na Železničkoj stanici.
VIDEO Kako sada vozom za Beograd: Redovne autobuske linije do Petrovaradina, vanredna do Novog Sada
04.11.2024.•
2
Putnici koji dolaze ili odlaze sa Železničke stanice u Petrovaradinu mogu do nje da stignu gradskim prevozom i to linijama 3, 9, 60, 61, 62 i 63.
Turkulov: Nažalost, nema boljitka kod troje povređenih
04.11.2024.•
1
Direktorka Kliničkog centra Vojvodine Vesna Turkulov izjavila je da, nažalost, nema boljitka kod troje teško povređenih u rušenju nadstrešnice na Železničkoj stanici u Novom Sadu.
Oko 1.500 Novosađana dalo krv u poslednja tri dana
04.11.2024.•
3
Oko 1.500 građana je tokom tri dana dalo krv u Zavodu za transfuziju krvi Vojvodine, a oko njih 600 je to uradilo po prvi put.
Velika analiza 021.rs: Gde je upotrebna dozvola za Železničku stanicu i šta piše u dokumentaciji
04.11.2024.•
13
Četvrti dan od pogibije 14 ljudi usled pada nadstrešnice Železničke stanice u Novom Sadu, privedenih nema.
Portal 021.rs objavljuje pitanja koja šalje nadležnima kako bi se znalo ko ćuti na tragediju
04.11.2024.•
15
Portal 021.rs će u narednom periodu objavljivati pitanja koja prosleđuje institucijama i pojedincima.
Gradska inspekcija: Nemamo nadležnost nad nadzorom na objektima Železničke stanice
04.11.2024.•
8
Portal 021.rs uputio je pitanja Gradskoj uprava za inspekcijske poslove da li su oni obavljala nadzore nad radovima na Železničkoj stanici u Novom Sadu.
Protest zbog nesreće u utorak u Novom Sadu: "Prvo simbolični, pa sve radikalniji postupci"
04.11.2024.•
21
Protest zbog nesreće na Železničkoj stanici u Novom Sadu u kojoj je u petak poginulo 14, a teško povređene još tri osobe, održaće se u utorak, 5. novembra u Novom Sadu.
Šta radi Vučević u Kini dok su dani žalosti: "Crni oblak nad sajmom zbog nesreće, ali to je život"
04.11.2024.•
42
U danima nakon smrtonosne tragedije koja se dogodila u Novom Sadu, premijer Srbije Miloš Vučević, inače nekadašnji gradonačelnik ovog grada, otputovao je u Kinu.
FOTO Železnička trećeg Dana žalosti: Stanica bez ljudi
04.11.2024.•
5
Danas je moguće da se priđe bliže Železničkoj stanici nego prethodnih dana, do ograde koja je postavljena u neposrednoj blizini.
FOTO: Novosađani u redu čekaju da se upišu u Knjigu žalosti za stradale na Železničkoj stanici
04.11.2024.•
3
Novosađani u redu čekaju ispred Skupštine grada kako bi se upisali u Knjigu žalosti otvorenu za 14 stradalih u nesreći na Železničkoj stanici Novi Sad.
Istorija Železničke stanice: Gradili ljudi sa idejom, urušavaju neznalice
04.11.2024.•
20
Železnička stanica u Novom Sadu ucrtana je u generalni urbanistički plan sredinom 50-ih, a zajedno sa zgradom Medicinskog fakulteta predstavljala je novi koncept Jugoslovenske posleratne arhitekture.
Krivične prijave zbog tragedije na Železničkoj: Protiv Vučića, Vučevića, Brnabić i NN lica
04.11.2024.•
26
Pokret Kreni-Promeni podneo je dve krivične prijave Višem javnom tužilaštvu u Novom Sadu zbog nesreće na Železničkoj stanici, u kojoj je poginulo 14 osoba.
I naredni dani u Novom Sadu sunčani, ali jutra ledena: Minus u petak i subotu
04.11.2024.•
0
Novosađani narednih dana mogu očekivati lepo vreme, ali uz veoma hladna jutra.
Povređeni u nesreći u Novom Sadu i dalje veoma teško: "Povrede tog tipa viđene samo u zemljotresima"
04.11.2024.•
3
Svi pacijenti koji su povređeni u padu nadstrešnice na Železničkoj stanici u Novom Sadu i dalje su u teškom stanju.
Razbijena stakla na prostorijama SNS-a na Podbari, ostavljena i poruka: "Ubice"
04.11.2024.•
25
Stakla na prostorijama Mesnog odbora Podbara Srpske napredne stranke razbijena su, a ispod slike premijera i predsednika ostavljena je poruka.
Poslovi kineskih firmi koje su radile na Železničkoj stanici: Pominju se i Veselinović i Radoičić
04.11.2024.•
31
Rekonstrukcija železničke stanice u Novom Sadu nije jedini posao u Srbiji kineskih firmi koje su na njoj radile.
Brnabić: Zašto traže Vučevićevu glavu zbog nesreće u Novom Sadu, šta je on kriv, neka traže moju
04.11.2024.•
83
Predsednica Skupštine Srbije Ana Brnabić izjavila je da će se utvrditi politička odgovornost za tragediju u Novom Sadu, jer u to apsolutno nema nikakvu sumnju.
Od danas otvorena Knjiga žalosti u Skupštini Novog Sada
04.11.2024.•
11
Knjiga žalosti postavlja je u Skupštini Novog Sada, povodom nesreće koja se u petak dogodila na Železničkoj stanici u Novom Sadu.
Vanredni polasci gradskih autobusa sa Železničke stanice u Petrovaradinu
04.11.2024.•
7
JGSP "Novi Sad" uveo je vanredne polaske ka Železničkoj stanici u Petrovaradinu zbog preusmeravanja železničkog saobraćaja usled tragedije na stanici u Novom Sadu.
Komentari 41
Dragoljub
To što kažeš da su četnici oslobodili nekoliko gradova možeš da pročitaš samo u crnoj istoriji tj u četničkoj emigraciji. Npr u Kruševcu gde su četnici bili na strani nacista pa kad su videli da će ovi izgubiti od Crvene Armije ( ne crne ) razoružali neke naciste.
Naravno prošli su kao i svi saradnici okupatora. Zbog te laži su 2004. skinuli ploču pravim oslobodiocima Kruševca.
Pričao mi čovek koji je stvarno bio u četnicima da su bili bagra kako su i opisani.
Major Vuk
Grof Sekereshi
A iz teksta koje je Zivan ovde postavio samo jedan zakljucak se izvodi Srbi i Jevreji u 2.sv.ratu protivu Madjara, Hrvata, Nemaca i ostalih. I onda te 50 godina teraju na bratstvo i jedinstvo sa njima glumeci da su svi nastradali od okupatora i pokojeg domaceg izdajnika.
Komentari čitalaca na objavljene vesti nisu stavovi redakcije portala 021 i predstavljaju privatno mišljenje anonimnog autora.
Redakcija 021 zadržava pravo izbora i modifikacije pristiglih komentara i nema nikakvu obavezu obrazlaganja svojih odluka.
Ukoliko je vaše mišljenje napisano bez gramatičkih i pravopisnih grešaka imaće veće šanse da bude objavljeno. Komentare pisane velikim slovima u većini slučajeva ne objavljujemo.
Pisanje komentara je ograničeno na 1.500 karaktera.
Napiši komentar